Ewa Kaszewska, ur.09.04.1950 r. w Białej Podlaskiej, po ukończeniu szkoły podstawowej zamieszkała u cioci - siostry swojego Taty w Ursusie, aby kontynuować naukę w Technikum Chemicznym w  Piastowie. Chemia była dla niej „miłością od pierwszego wejrzenia”, wobec czego wybranie specjalizacji analizy chemicznej, było jak trafienie w totolotka. Po ukończeniu szkoły średniej, podjęła pracę w  Centralnym Biurze Konstrukcji Kablowych (CBKK) w  Ożarowie Mazowieckim w laboratorium chemicznym jako młodszy analityk. W 1973 roku otrzymała przydział na mieszkanie w blokach z puli CBKK i od  tego czasu mieszka tu na stałe. Nazwa firmy była parokrotnie zmieniana, jednak nie profil. Ostatecznie w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym „Energokabel" – przepracowała do 2001 r., do chwili likwidacji firmy. Następnie podjęła zatrudnienie jako chemik w firmie „Elektra", która  poniekąd została kontynuatorką „Energokabla"( trochę o innym profilu, ponieważ specjalizuje się w produkcji przewodów i mat grzejnych), wykupiła bowiem część terenów i budynków po OBR „Energokabel”. W  "Elektrze" pracowała do 2006 roku. Obecnie emerytka, wspiera dorywczo córkę Magdalenę w prowadzeniu firmy.
Członkini i działaczka Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” od 1980 roku. W latach 1995 – 2001 przewodnicząca Komisji Zakładowej Związku w „Energokablu”. Z  momentem likwidacji firmy – działalność zawiesiła, ale członkiem Związku jest nadal. Miłośniczka dobrej książki, sztuki i nadal chemii, aktywna uczestniczka Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece Publicznej w Ożarowie Mazowieckim.

Wywiad w całości

1. Życie do '89 roku.

2. Organizacja wyborów 4 czerwca.

3. NSZZ_Solidarność_w Energokablu.

4. Likwidacja OBR i upadek przemysłu.

5. Komisje wyborcze.

6. O zaopatrzeniu i wyjazdach na saksy.

7. Praca w Berlinie.

8. Ożarów w latach 70 i 80-tych.

9. Wzrost roli związków zawodowych.

10. Współpraca Energokabla z nowym samorządem.

11. Zagłada przedsiębiorstw.

12. Nowe pokolenie.